Artykuł ma przede wszystkim na celu wprowadzić do polskiego dyskursu politologicznego pojęcie profilowości (ang. profilicity) autorstwa dwóch filozofów: Hansa- -Georga Moellera i Paula J. D’Ambrosio. Profilowość to najnowszy, powszechny w późnej współczesności paradygmat tożsamości, funkcjonujący na bazie dominującej w tym okresie obserwacji drugiego rzędu jako mechanizmu poznania siebie i innych. Wypiera on powszechne w dawniejszych epokach szczerość oraz autentyczność, a jego dominującej roli sprzyja rozwój najnowszych technologii, w tym mediów społecznościowych. Profilowość tłumaczyć może także mechanizm budowania tożsamości podmiotu polityki, w tym współczesnego, „zawodowego” polityka i stąd proponowana możliwość zastosowania jej jako kategorii analitycznej w naukach o polityce, ale także innych, pokrewnych naukach społecznych. Artykuł zawiera próby politologicznego spojrzenia na profilowość i to, jak opisują ją jej autorzy, a także stara się zaprezentować kilka sposobów, w jaki uzupełnić może ona już istniejące analizy dotyczące relacji pomiędzy polityką i mediami społecznościowymi.