Znaczenie partii islamskich i chrześcijańskich
w Indonezji
1
Instytut Bliskiego
i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego
Data publikacji: 26-01-2023
Studia Politologiczne 2022;66
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Artykuł poświęcony jest roli partii religijnych w indonezyjskim systemie politycznym.
W artykule zostało wykazane istotne znaczenie partii islamskich i zarazem wyjaśnione
postępujące w ostatnich kilkunastu latach zanikanie znaczenia partii chrześcijańskich.
W warunkach głębokiej religijności społeczeństwa indonezyjskiego partie religijne rozumiane
są jako partie polityczne, które spełniają następujące kryteria: 1) tworzone są przez i dla
wyznawców odpowiednio islamu lub chrześcijaństwa, 2) służą realizacji ich interesów
(a konkretnie interesów artykułowanych przez polityczne i religijne elity wspólnot religijnych)
i 3) budują swoje programy w oparciu o zasady i wartości wiary oraz propagują je i chronią.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (59)
1.
Al-Hamdi R., The Jakarta Charter in Post-Soeharto Indonesia: Political Thoughts of the Elites in Muhammadiyah, «Masyarakat Indonesia» 2015, t. 41, nr 1.
3.
Assyaukanie L., Democracy and the Islamic State: Muslim Arguments for Political Change in Indonesia, «The Copenhagen Journal of Asian Studies» 2004, t. 20.
4.
Asyari S., Traditionalist vs. Modernist Islam in Indonesian Politics: Muhammadiyah & Nahdlatul Ulama (NU) in the Contemporary Indonesian Democratic and Political Landscape, Saarbrücken 2010.
6.
Barton G., Yilmaz I., Morieson N., Religious and Pro-Violence Populism in Indonesia: The Rise and Fall of a Far-Right Islamist Civilisationist Movement, «Religions» 2021, t. 12, nr 6.
8.
Burhani A.N., Defining Indonesian Islam: An Examination of the Construction of the National Islamic Identity of Traditionalist and Modernist Muslims, [w:] J. Burhanudin, K. van Dijk (red.), Islam in Indonesia: Contrasting Images and Interpretations, Amsterdam 2013.
10.
Deneoux G., The Forgotten Swamp: Navigating Political Islam, «Middle East Policy» 2002, t. 9, nr 2.
11.
Elson R.E., Another Look at the Jakarta Charter Controversy of 1945, «Indonesia» 2009, t. 88.
12.
Facal G., Islamic Defenders Front Militia (Front Pembela Islam) and its Impact on Growing Religious Intolerance in Indonesia, «TRaNS: Trans-Regional and National Studies of Southeast Asia» 2020, t. 8, nr 1.
13.
Fealy G., Ma’ruf Amin: Jokowi’s Islamic Defender or Deadweight?, «New Mandala» z 28 sierpnia 2018 r., https://www.newmandala.org/mar... (26.08.2022).
15.
Heiduk F., Between a Rock and a Hard Place: Radical Islam in Post-Suharto Indonesia, «International Journal of Conflict and Violence» 2012, t. 6, nr 1.
18.
IFES – International Foundation for Electoral Systems, Republic of Indonesia Election for President, 5 lipca 2004 r., https://www.electionguide.org/... (2.08.2022).
19.
IFES – International Foundation for Electoral Systems, Republic of Indonesia Election for President, 8 lipca 2009 r., https://www.electionguide.org/... (2.08.2022).
20.
Jakarta Globe, Voters Consider Credentials Over Religion: Survey, «The Jakarta Globe» z 15 maja 2009 r., https://web.archive.org/web/20... (23.08.2022).
22.
KPU – Komisi Pemilihan Umum, Rekapitulasi hasil pemilu legislatif DPR RI 2019, https://pemilu2019.kpu.go.id/#... (21.08.2022).
23.
Kramer M., Coming to Terms: Fundamentalists or Islamists?, «Middle East Quarterly» 2003, t. 10, nr 2.
24.
Lijphart A., Democracy in Plural Societies: A Comparative Exploration, New Haven CT 1977.
25.
Llewellyn A., Indonesia’s Top Clerical Body Mired in Terror Suspect Scandal, «Nikkei Asia» z 22 listopada 2021 r., https://asia.nikkei.com/Politi...- in-terror-suspect-scandal (18.08.2022).
26.
LPU, Memperkenalkan anggota-anggota Dewan Perwakilan Rakjat hasil pemilihan umum 1971, Jakarta 1971.
27.
Macdonald G., Election Rules and Identity Politics: Understanding the Success of Multiethnic Parties in Indonesia, Washington DC 2013.
28.
Miichi K., Democratization and ‘Failure’ of Islamic Parties in Indonesia, [w:] K. Miichi, O. Farouk (red.), Southeast Asian Muslims in the Era of Globalization, London 2015.
29.
Mohamidi A., Did you know? Christian-based Political Parties, «The Jakarta Post» z 26 marca 2004 r., https://www.thejakartapost.com... (17.02.2022).
30.
Nurhisam L., Huda M., Islam Nusantara: A Middle Way?, «QIJIS: Qudus International Journal of Islamic Studies» 2016, t. 4, nr 12.
31.
Qodir Z., Islam Nusantara as Moderate and Tolerant Islam: A Literature Research, «Jurnal Pendidikan Islam» 2016, t. 5, nr 1.
32.
Qomar M., Islam Nusantara, «Epistemé: Jurnal Pengembangan Ilmu Keislaman» 2019, t. 14, nr 1.
33.
Ramakrishna K., Terrorism in Southeast Asia: The Ideological and Political Dimensions, https://www.degruyter.com/docu... (17.02.2022).
34.
Salehudin A., Remembering the Seven-Word of The Jakarta Charter: The Challenging Risk of Indonesian Today, «Ijtimaiyya Journal of Muslim Society Research» 2018, t. 3, nr 2.
35.
Salim A., Muslim Politics in Indonesia’s Democratisation: The Religious Majority and the Rights of Minorities in the Post-New Order Era, [w:] R. McLeod, A. MacIntyre (red.), Indonesia: Democracy and the Promise of Good Governance, Singapore 2007.
36.
Siregar F.E., The Political Context of Judicial Review in Indonesia, «Indonesia Law Review» 2015, t. 2.
37.
Tanuwidjaja S., Political Islam and Islamic Parties in Indonesia: Critically Assessing the Evidence of Islam’s Political Decline, «Contemporary Southeast Asia» 2010, t. 32, nr 1.
38.
Tempo.co, Partai-partai Mulai Berganti Nama, «Tempo.co» z 5 lipca 2003 r., https://nasional.tempo.co/read... (23.08.2022).
39.
Trzciński K., Centrypetalizm – integrujący system polityczny dla państw wieloetnicznych. Zarys teorii empirycznej, «Studia Polityczne» 2015, t. 39, nr 3.
40.
Trzciński K., Co łączy i dzieli communal conflict oraz „konflikt etniczny”? Analiza znaczeniowa obu terminów i ich nigeryjska egzemplifikacja, «Afryka» 2015, nr 42.
41.
Trzciński K., Consociationalism Meets Centripetalism: Hybrid Power-Sharing, «Nationalism and Ethnic Politics» 2022, t. 28, nr 3.
42.
Trzciński K., Czym jest stabilność polityczna państwa?, «Przegląd Politologiczny» 2015, nr 2.
43.
Trzciński K., „Demokracja o niskiej jakości” (low-quality democracy) – zasadność stosowania pojęcia i horowitzowska egzemplifikacja na przykładzie Indonezji, «Studia Polityczne» 2016, t. 44, nr 4.
44.
Trzciński K., Hybrid Power-Sharing in Indonesia, «Polish Political Science Yearbook» 2017, t. 46, nr 1.
45.
Trzciński K., Hybrid Power Sharing: On How to Stabilize the Political Situation in Multi-segmental Societies, «Politeja» 2018, t. 56, nr 5.
46.
Trzciński K., Hybrydowe power-sharing. Koncepcja i instytucje, «Studia Polityczne» 2020, t. 48, nr 3.
47.
Trzciński K., Istota i główne modele power-sharing w kontekście wieloetniczności. Zarys problematyki, «Przegląd Politologiczny» 2016, nr 3.
48.
Trzciński K., Ograniczanie konfliktów w Nigerii i Indonezji: Hybrydowy model power-sharing, Warszawa 2019.
49.
Trzciński K., The Centripetal Spatial Vote Distribution Requirement in Presidential Elections: Cases of Nigeria and Indonesia, «Acta Asiatica Varsoviensia» 2017, t. 30 nr 1.
50.
Trzciński K., The Consociational Addition to Indonesia’s Centripetalism as a Tactic of the Central Authorities: The Case of Papua, «Hemispheres» 2016, t. 31, nr 4.
51.
Trzciński K., What is Power Sharing? Consociationalism, Centripetalism, and Hybrid Power Sharing, «Studia Polityczne» 2018, t. 46, nr 3.
52.
Trzciński K., Wygrać, aby przegrać? Rzecz o genezie, istocie i politycznych skutkach specjalnej autonomii prowincji Aceh w Indonezji, «Studia Politologiczne» 2018, t. 50.
53.
Trzciński K., Wymóg uzyskania terytorialnego rozłożenia głosów (poparcia) w wyborach prezydenckich, «Athenaeum» 2016, t. 49.
54.
Ufen A., Mobilising Political Islam: Indonesia and Malaysia Compared, «Commonwealth & Comparative Politics» 2009, t. 47, nr 3.
55.
Umam A.K., Junaidi A.A., Political Islam: The Shrinking Trend and the Future Trajectory of Islamic Political Parties in Indonesia, «Masyarakat, Kebudayaan dan Politik» 2017, t. 30, nr 1.
56.
Voll J.O., Sonn T., Political Islam, Oxford Bibliographies Online Datasets 2009, DOI:10.1093/obo/9780195390155-0063 (14.08.2022).
57.
Wajdi F., The Discourse of Muhammadiyah and Nahdlatul Ulama with Considerations of Geertz’s Religion of Java, «Hayula: Indonesian Journal of Multidisciplinary Islamic Studies» 2018, t. 2, nr 1.
58.
Wilson I., Resisting Democracy: Front Pembela Islam and Indonesia’s 2014 Elections, «ISEAS Perspective» 2014, nr 10.
59.
Worldometers, Indonesia Population (Live), 2022, https://www.worldometers.info/... (22.08.2022).
Udostępnij
| ISSN: | 1640-8888 |
Czasopismo naukowe «Studia Politologiczne» uzyskało dofinansowanie z Ministerstwa Edukacji i Nauki w ramach programu „Rozwój Czasopism Naukowych” (projekt numer RCN/SN/0713/2021/1). Wysokość otrzymanego dofinansowania wynosi 79 607 zł. Celem projektu jest realizacja działań zmierzających do podniesienia poziomu praktyk wydawniczych i edytorskich, zwiększenia wpływu Czasopisma na rozwój nauki oraz dalszego zwiększania prestiżu Czasopisma w międzynarodowym obiegu naukowym. Okres realizacji projektu wynosi 24 miesiące.
© 2006-2024 Journal hosting platform by Bentus
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
