THE POLITICAL COMMUNITY AS A SOURCE OF SYNTHESIS OF REPRESENTATION
AND PARTICIPATION
More details
Hide details
1
profesor nauk społecznych, pracownik w Zakładzie
Filozofii i Teorii Polityki Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
Publication date: 2019-12-22
Studia Politologiczne 2016;41
KEYWORDS
ABSTRACT
This article directs the reader’s attention towards potential weaknesses, limitations
and problems stemming from the political system of representative democracy. In
its present form it seems to have become a method of legitimizing the capitalist
social order and has failed to carry out the task of balancing economic and social
interests within the market economy, which, in turn, is based upon a class system.
The further evolution of a democratic form of government should primarily
depend on limiting the aspect of representation and increasing the role of other,
more direct ways of political expression, such as referendums. Secondly, one can
notice the development of new methods of direct political activity within local
governing bodies in cities as well as rural areas. On this level, it is easy to notice
the formation of new ecological and social movements of individuals – content as well as severely disappointed (“enraged”) with the status quo. The existence of
a sort of game or even a battle between common interests and isolated, private
ones is, without a doubt, an ongoing process. It can be observed within the spheres
of economic order, group identity and concerns those willing to expand freedom
of expression in public life, as well as the powers that wish to curb individual
freedoms by the authority of the state. A democracy based on widespread
participation demands not only the existence of an active community of citizens,
but also an empowered one. Such elements of society are the fruit of political
movements.
PEER REVIEW INFORMATION
Article has been screened for originality
REFERENCES (19)
1.
Amin S., Zmurszały kapitalizm, Warszawa 2004.
2.
Crouch C., Making Capitalism Fit for Society, Cambridge 2013.
3.
Dahl R., Demokracja, Warszawa 2008.
4.
Duménil G., Lèvy D., Crisis of Neoliberalism, Cambridge Mass, Londyn 2011.
5.
Husson M., Kapitalizm bez znieczulenia, Warszawa 2011.
6.
Kaczocha W., Demokracja proceduralna oraz republikańska, Poznań 2004.
7.
Karpiński R., Świadomość potoczna, jako kategoria filozofii społecznej, Katowice 1991.
8.
Kołodko G., Dokąd zmierza świat. Ekonomia polityczna przyszłości, Warszawa 2013.
9.
Markowski R., Demokracja i demokratyczne innowacje. Z teorią w praktykę, Warszawa 2014.
10.
Ost D., Klęska „Solidarności”. Gniew i polityka w postkomunistycznej Europie, Warszawa 2007.
11.
Rodrik D., Jedna ekonomia, wiele recept. Globalizacja, instytucje i wzrost gospodarczy, Warszawa 2011.
12.
Sowa J., Ciesz, się późny wnuku! Kolonializm, globalizacja i demokracja radykalna, Kraków 2008.
13.
Szacki J. (red.), Ani książę, ani kupiec: obywatel, Kraków, Warszawa 1997.
14.
Sześciło D., Samoobsługowe państwo dobrobytu. Czy obywatelska koprodukcja uratuje usługi publiczne, Warszawa 2015.
15.
Walicki A., Od projektu komunistycznego do neoliberalnej utopii, Kraków 2013.
16.
Wilkin J. (red.), Teoria wyboru publicznego. Wstęp do ekonomicznej analizy polityki i funkcjonowania sfery publicznej, Warszawa 2005. Wysocka O. (red.), Populizm, Warszawa 2010.
17.
Żuk P., Władza, media i pieniądze. Amerykańska ekonomia polityczna komunikowania, Opole 2014.
18.
Żuk P. (red.), O wspólnocie obywatelskiej w cieniu kapitalizmu, Warszawa 2010.
19.
Żyro T. (red.), Reprezentacja polityczna, Warszawa 2014.