Jednym ze skutków napływu uchodźców i imigrantów na kontynent europejski jest wzrost nastrojów antyimigracyjnych. Przekładają się one m.in. na powstanie antyimigranckich ruchów społecznych. Przedmiotem rozważań jest aktywność tego typu ruchów w Polsce. Jak dotąd jej nasilenie miało związek z kryzysem imigracyjnym, de facto niezauważalnym w naszym kraju. Z kolei obecnie, kiedy Polska mierzy się z bezprecedensowym w swojej skali napływem uchodźców i imigrantów z Ukrainy, ruchy antyimigranckie mają marginalne znaczenie. Ruchy antyimigracyjne w Polsce zostały ukazane z perspektywy wybranych teorii z zakresu nauk społecznych. Następnie przybliżone zostały czynniki wpływające na rozwój tego typu aktywności społecznej. W ostatniej części przybliżona została dotychczasowa aktywność ruchów o charakterze antyimigracyjnym w naszym kraju. Podstawowa hipoteza opiera się na założeniu, że w Polsce zaistniały obecnie czynniki potencjalnie sprzyjające rozwojowi ruchów antyimigracyjnych w postaci napływu imigrantów i uchodźców w skali wcześniej niespotykanej i w warunkach zaistnienia momentów przełomowych (kryzysu migracyjnego w Europie, pandemii COVID-19, kryzysu imigracyjnego na granicy polsko-białoruskiej, wojny na Ukrainie oraz pogarszającej się sytuacji gospodarczej). Z drugiej jednak strony pojawiła się grupa czynników, na czele z sytuacją polityczną, która jak dotąd skutecznie ograniczała rozwój tych ruchów na szerszą skalę.