Uwarunkowania, strategia i taktyka
kampanii Bronisława Komorowskiego
w wyborach prezydenckich 2010 r. w Polsce
Więcej
Ukryj
1
adiunkt w Instytucie Politologii i Europeistyki
Uniwersytetu Szczecińskiego
Data publikacji: 25-01-2020
Studia Politologiczne 2011;19
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Celem artykułu jest zanalizowanie sytuacji Bronisława Komorowskiego – pretendenta
Platformy Obywatelskiej (PO) na urząd Prezydenta RP – na rynku politycznym.
Marszałek Sejmu, Komorowski wystartował do wyborów prezydenckich z pozycji
lidera na rynku wyborczym. Po katastrofie smoleńskiej, w której zginął Prezydent
RP Lech Kaczyński, Komorowski występował w potrójnej roli: pełniącego obowiązki
głowy państwa, Marszałka Sejmu, kandydata PO. Jego głównym rywalem był
Jarosław Kaczyński, prezes partii Prawo i Sprawiedliwość, brat zmarłego Lecha.
W kampanii Komorowski budował wizję kompromisowej prezydentury, łączącej
Polaków. W pierwszej turze wyborów, 20 czerwca 2010 r. Komorowski uzyskał
41,54% głosów, a J. Kaczyński 36,46%. W drugiej turze wyborów, 4 lipca
2010 r. Komorowski zdobył 53,01%, a J. Kaczyński 46,99%. Wynik wyborów był
umiarkowanym sukcesem kandydata PO.