W artykule ukazano trzy tradycje rozumienia i definiowania polityki jak zjawiska społecznego, które towarzyszy ludziom od czasów antycznej demokracji greckiej. Pierwsza to polityka jako partycypacja w sprawach państwa, traktowanego jako wspólnota obywateli. Jej istotą jest jedność polityki i etyki, aktywność obywatelska na polu spraw publicznych Tradycja ta wywodzi się z greckiej filozofii politycznej, w szczególności z dzieła Arystotelesa. Do tradycji tej współcześnie nawiązują przedstawiciele normatywnej teorii polityki. Druga tradycja – nowożytna, rozumie politykę jako sferę konfliktu, walki i przemocy. W historii teorii polityki zapoczątkował ją Machiavelli, rozwijali Hobbes, Marks, i Schmitt. Trzecia tradycja wyłoniła się w powojennej politologii amerykańskiej. Jednym z jej głównych twórców był Robert Dahl. Istotą polityki w tej tradycji jest proces polityczny rozumiany jako złożony proces rządzenia państwem.