PL EN RU
The National Security Council (Rada Bezpieczeństwa Narodowego) – an advisory organ to the President of Poland?
 
More details
Hide details
1
professor of the Silesian University in Katowice, Poland
 
2
Ph.D. Candidate in the Silesian University in Katowice, Poland
 
 
Publication date: 2021-10-28
 
 
Studia Politologiczne 2021;61
 
KEYWORDS
ABSTRACT
Poland’s National Security Council (Rada Bezpieczeństwa Narodowego, RBN) is defined in the country’s Constitution as organ doradczy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie wewnętrznego i zewnętrznego bezpieczeństwa państwa (officially translating into: “the advisory organ to the President of the Republic regarding internal and external security of the State”). Against that background, this article uses analysis of policy practice as it seeks to explain whether the NSC truly plays that role of advisory organ, or is more in the nature of a coordinating-and-consulting body. To address this research topic, three areas have been identified for broader and deeper consideration, i.e. the means of selecting Council Members, the frequency with which Sittings have been convened, and the subject matter addressed at those Sittings.
PEER REVIEW INFORMATION
Article has been screened for originality
two double-anonymous peer reviews
REFERENCES (14)
1.
Blondel J., Comparative Government. An Introduction, London 1995.
 
2.
Chorążewska A., Model prezydentury w praktyce politycznej po wejściu w życie Konstytucji RP z 1997 r., Warsaw 2008.
 
3.
Ciapała J., Prezydent w systemie ustrojowym Polski (1989–1997), Warsaw 1999.
 
4.
Czarnecka R., Organizacja Ministerstwa Spraw Wojskowych (MSWojsk.) w latach 1918–1921, «Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej» 2005, No. 27, http://web.archive.org/web.201... (28.12.2020).
 
5.
Fehler W., Rada Bezpieczeństwa Narodowego jako konstytucyjny organ państwowy, [in:] T. Słomka and A. Materska-Sosnowska (eds.), Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r., ciągłość i zmiana, Warsaw 2012.
 
6.
Garlicki L., Polskie prawo konstytucyjne, zarys wykładu, Warsaw 2006.
 
7.
Gąsiorek K., Kośmider T., Pawłowski J., Instytucje doradcze i sztabowe głowy państwa polskiego zajmujące się problematyką bezpieczeństwa, [in:] T. Kośmider (ed.), Organy doradcze głowy państwa właściwe w sprawach bezpieczeństwa narodowego, Warsaw 2015.
 
8.
Jellinek J., Ogólna nauka o państwie. Ks. II. Nauka o państwie z punktu widzenia społecznego. Ks. III. Nauka o państwie z punktu widzenia prawnego, przeł. M. Balsigierowa, M. Przedborski, Warsaw 1924.
 
9.
Juchniewicz J., Rada Bezpieczeństwa Narodowego, «Przegląd Prawa Konstytucyjnego» 2015, no. 2 (24).
 
10.
Kopka A., Minkenberg M., Piontek D., Doradztwo polityczne i lobbing w międzynarodowej perspektywie porównawczej, [in:] A. Kopka, D. Piontek, M. Minkenberg (eds.), Doradztwo polityczne i lobbing w parlamentarnym procesie decyzyjnym. Polska i Niemcy w perspektywie porównawczej, Kraków–Nowy Targ 2018.
 
11.
Koziej S., Rozważania o bezpieczeństwie. O bezpieczeństwie narodowym Polski w latach 2010–2015 w wystąpieniach i referatach szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego, Warsaw 2016.
 
12.
Nowak K., Kompetencje głowy państwa w zakresie zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi i bezpieczeństwa państwa w polskim prawie konstytucyjnym, Rzeszów 2016.
 
13.
Odrowąż-Sypniewski W., Opinia w sprawie udziału Marszałka Sejmu w Radzie Bezpieczeństwa Narodowego, «Przegląd Sejmowy» 1998, no. 3 (26).
 
14.
Radek R., Biuro Bezpieczeństwa Narodowego i Rada Bezpieczeństwa Narodowego jako instytucje wspomagające reagowanie na zagrożenia – aspekty normatywne i praktyka polityczna, [in:] K. Czornik, M. Lakomy (eds.), Dylematy polityki bezpieczeństwa Polski na początku drugiej dekady XXI wieku, Katowice 2014.
 
ISSN:1640-8888
Journals System - logo
Scroll to top