Tekst dotyczy podstawy prawnej wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej także: TSUE) z dnia 15 lipca 2021 roku w sprawie C 791/19 Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, w którym Trybunał orzekał na okoliczność zgodności z prawem Unii Europejskiej przepisów prawa krajowego dotyczących ustroju organów władzy sądowniczej. Na jego tle dowodzi się, że problematyka ustroju władzy sądowniczej państw członkowskich UE nie jest kompetencją przyznaną UE ani też nie jest kompetencją dzieloną między państwa członkowie i UE. Jego określanie pozostaje kompetencją wyłączną państw członkowskich UE. Trybunał Sprawiedliwości UE jest powołany do orzekania wyłącznie w zakresie kompetencji powierzonych UE. Natomiast TSUE w drodze orzekania nie jest kompetentny do przyznawania sobie kompetencji do ingerowania w sprawy znajdujące się w wyłącznej gestii państw członkowskich i w ten sposób „wymuszania” pożądanych przez siebie rozwiązań prawnych. Autorzy koncentrują się na podstawie prawnej podjętego przez TSUE wyroku w sprawie C 791/19 Komisja Europejska przeciwko RP, tj. kompetencji TSUE do orzekania w zakresie zagadnień dotyczących ustroju organów władzy sądowniczej państw członkowskich. Nie odnoszą się natomiast do ustrojowej oceny przepisów poddanych kontroli. W ocenie autorów, rozstrzygnięcie TSUE wywołuje wiele wątpliwości w zakresie wykazania właściwej podstawy prawnej, a w konsekwencji, co do charakteru prawnego tej wypowiedzi TSUE.