Rola mitów w dyskursie populistycznym
Więcej
Ukryj
1
Zakład Socjologii Uniwersytetu Medycznego
w Łodzi
Data publikacji: 21-01-2020
Studia Politologiczne 2013;28
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Autor artykułu przyjmuje, za Ernesto Laclau, iż populizm jest typowym
przykładem strategii populistycznej. Tym samym politycy w prowadzonym
dyskursie populistycznym używają różnych figur językowych w celu uczynienia
swojego przekazu bardziej przekonywującym. Jednocześnie politycy w dyskursie
populistycznym bardzo często odwołują się do mitów, które mają pomóc
w przekonaniu wyborców do poglądów głoszonych przez polityków. W artykule
zostały zatem wskazane sposoby tworzenia i wykorzystywania poszczególnych
mitów w dyskursie polskiej polityki, jak na przykład mitu katastrofy smoleńskiej.
REFERENCJE (14)
1.
D. Apter, The New Mytho/Logics and the Specter of Superfluous Man, „Social Research. An International Quarterly of the Social Sciences” 1985, Vol. 52, № 2.
2.
K. Borowczyk, Współczesne mity polityczne, [w:] M. Kosman (red.), Kultura polityczna w Polsce, T. 2, Poznań 1999.
3.
E. Cassirer, Mit państwa, Warszawa 2006,.
4.
M. Czyżewski, S. Kowalski, A. Piotrowski (red.), Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego, Kraków 1997.
5.
M. Freeden, Ideology and Political Theory, „Journal of Political Ideologies” 2006, Vol. 11, № 1.
6.
E. Laclau, Rozum populistyczny, Wrocław 2009.
7.
M. Marczewska-Rytko, Populizm. Teoria i praktyka polityczna, Lublin 1995.
8.
M. Marczewska-Rytko (red.), Populizm na przełomie XX i XXI wieku. Panaceum czy pułapka dla współczesnych społeczeństw?, Toruń 2006.
9.
Y. Meny, Y. Surel (eds.) Democracies and the Populist Challenge, New York 2002.
10.
C. Mudde, The Populist Zeitgeist, „Government and Opposition” 2004, Vol. 39, № 4.
11.
I. Pańków, Mity w działaniach politycznych, „Studia Nauk Politycznych” 1982, nr 5–6.
12.
E. Ponczek, A. Sepkowski (red.), Mity historyczno – polityczne, wyobrażenia zbiorowe, polityka historyczna. Studia i materiały, T. 1, Toruń 2010.
13.
J. Reykowski, Myślenie polityczne, [w:] K. Skarżyńska (red.), Podstawy psychologii politycznej, Poznań 2002.
14.
R. Tokarczyk, Współczesne doktryny polityczne, Warszawa 2008.