Proceduralna niekonstytucyjność
nowelizacji ustawy o stosunku Państwa
do Kościoła Katolickiego
w Rzeczypospolitej Polskiej
Więcej
Ukryj
1
Wydział Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała
Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Data publikacji: 24-01-2020
Studia Politologiczne 2012;23
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Dnia 16 grudnia 2010 roku została uchwalona ustawa o zmianie ustawy o stosunku
Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Na jej podstawie
(art. 2) ustawodawca zniósł z dniem 1 marca 2011 roku Komisję Majątkową, postanawiając
jednocześnie, iż do dnia 28 lutego 2011 roku zakończy ona prace.
Ustawa została uchwalona bez umowy między Radą Ministrów a Konferencją
Episkopatu Polski dotyczącej nowelizacji ustawy o stosunku Państwa do Kościoła
Katolickiego. Tymczasem, w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego,
z art. 25 Konstytucji wynika wiążący organy władzy publicznej obowiązek poszukiwania
w sferze stosunków z kościołami i związkami wyznaniowymi rozwiązań prawodawczych o charakterze konsensualnym, które znajdują akceptację adresatów.
Został on potwierdzony przez Radę Legislacyjną, która w swojej opinii stwierdziła,
iż na Radzie Ministrów ciąży obowiązek dołożenia najwyższej staranności
w dążeniu do zawarcia, przed uchwaleniem ustawy kościelnej, umowy z odpowiednim
organem kościoła lub związku wyznaniowego co do proponowanych treści
normatywnych. Dlatego też powstają wątpliwości prawne, które są przedmiotem
artykułu, dotyczące formalnej (proceduralnej) zgodności uchwalonej 16 grudnia
2010 roku ustawy z art. 25 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.