Prezydent na trudne czasy:
analiza psychologiczno-społeczna
Więcej
Ukryj
1
Wydział Psychologii Uniwersytetu SWPS
Data publikacji: 21-12-2019
Studia Politologiczne 2016;42
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
W artykule przedstawiono wyniki badań, prowadzonych w różnych krajach świata,
w tym w Polsce, dotyczących poznawczych, osobowościowych i społecznych właściwości
prezydenta, które różnicują styl sprawowania urzędu oraz efekty prezydentury.
Pokazano także rodzaje i mechanizmy zmian, jakim podlegają prezydenci
w procesie sprawowania władzy (czyli tzw. efekty metamorfozy) i czynniki, od
których zależy wielkość i szybkość podlegania tym mechanizmom. Autorka dowodzi
złożoności uwarunkowań stylu i efektów sprawowania prezydentury i przestrzega
przed popełnianiem tzw. podstawowego błędu atrybucji, czyli przecenianiem
roli osobowości w regulowaniu zachowań polityków. Interdyscyplinarne badania przekonują, że wysokiej efektywności działań prezydentów istotnie sprzyja przede
wszystkim ich otwartość na doświadczenia. Waga psychologicznych charakterystyk
prezydenta wzrasta w sytuacjach trudnych, natomiast siła i zakres efektów metamorfozy
władzy zależy od pewności i stabilności pozycji prezydenta w strukturze
władzy oraz od transparentności władzy.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (22)
1.
Abele A., Wojciszke B., Agency and communion from the perspective of sels versus others, „Journal of Personality and Social Psychology” 2007, no 93. Constantini E., Valenty L., The motive-ideology connection among political party activists, „Political Psychology” 1996, no 3.
2.
Fast N., Chen S., When the boss feels inadequate. Power, incompetence, and aggression, „Psychological Science” 2009, nr 20.
3.
Golec A., Konflikt polityczny: myślenie i emocje, Warszawa 2002.
4.
Hermann M. (ed.), Political psychology, San Francico 1986.
5.
Hermann M., Preston J., Presidents, advisers and foreign policy: The effects of leadership style on executive arrangements, „Political Psychology” 1994, no 15.
6.
Karwat M., Stereotypowa personifikacja polityki, „Studia Polityczne” 1996, vol. 5.
7.
Kinder D., Presidential character revisited, [w:] R. Lau, D. Sears (eds.), Political cognition, Hillsdale, New Jersey 1986.
8.
Kipnis D., Technology and power, Chicago 1990.
9.
Lee-Chai A., Bargh J. (red.), Władza. Pokusy i zagrożenia, Gdańsk 2009.
10.
Maner J.K., Gailliot M., Butz D., Peruce B., Power, risk, and status quo: Does power promote riskier or more conservative decision making? „Journal of Experimental Social Psychology” 2007, nr 33.
11.
Mika S., Kilka refleksji na temat potrzeby władzy, [w:] I. Kurcz, D. Kądzielowa (red.), Psychologia czynności. Nowe perspektywy, Warszawa 2002.
12.
Radkiewicz P., Skarżyńska K., Hamer K., How is the perception of people in general related to negativistic beliefs about he social world? A look from the Big Two, „Social Psychology” 2013, no 2.
13.
Rosenberg Sh., Ward D., Chilton S., Political reasoning and cognition, Duke University 1989.
14.
Rubenzer S., Faschinghauer T., Ones D., Assessing the U.S. presidents using the revised NEO Personality Inventory, „Assessing” 2000, nr 7.
15.
Sears D., Huddy L., Jervis R. (red.), Psychologia polityczna, Kraków 2008.
16.
Skarżyńska K., Człowiek a polityka. Zarys psychologii politycznej, Warszawa 2005.
17.
Skarżyńska K., Jakubowska U., Przekonania i zachowania polityczne w świetle teorii czynności, [w:] I. Kurcz, D. Kądzielowa (red.), Psychologia czynności. Nowe perspektywy, Warszawa 2002.
18.
Skarżyńska K., Podobieństwo poglądów, czy osobowość kandydata na prezydenta: Motywy decyzji wyborczych najmłodszych wyborców, „Kultura i Społeczeństwo” 1997, nr 4.
19.
Skarżyńska K., Polityka i politycy w świadomości potocznej: wyobrażenia ról oraz pożądanych cech polityków, „Studia Politologiczne” 1996, vol. 1.
20.
Smith E., Powers A., Suarez G., If Bill Clinton were a woman: The effectiveness of male and female politicians’ account strategies following alleged transgressions, „Political Psychology” 2005, no 26.
21.
Winter D., Osobowość a zachowania polityczne, [w:] D. Sears, L. Buddy, R. Jervis (red.), Psychologia polityczna, Kraków 2008.
22.
Wojciszke B., Sprawczość i wspólnotowość. Podstawowe wymiary spostrzegania społecznego, Warszawa 2010.