Polityka wrogości a ludzkie zoo – rozważania
o biologicznej genezie agresywności
w polityce
Więcej
Ukryj
1
adiunkt
w Zakładzie Filozofii i Teorii Polityki Instytutu Nauk Politycznych UW
Data publikacji: 23-12-2019
Studia Politologiczne 2015;37
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Celem artykułu jest prześledzenie przyczyn agresji w życiu politycznym. Autor
opisuje tu typy agresji. Szczególną uwagę poświęca badaniu biologicznych
determinantów agresji w polityce. Przybliżana jest koncepcja instynktu agresji oraz
jej konsekwencje dla systemu politycznego. Autor omawia koncepcje: K. Lorenza,
E. Fromma oraz innych.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (13)
1.
R. Ardrey, African Genesis: A Personal Investigation into the Animal Origins and Nature of Man, Atheneum, New York 1961.
2.
Pierre L. van den Berghe, Bestia wraca do łask: w stronę biospołecznej teorii agresji, [w:] B. i J. Szaccy, (red.), Człowiek zwierze społeczne, Warszawa.
3.
B. Ehrenreich, Rytuały krwi. Namiętność do wojny. Geneza i historia, Warszawa 2001.
4.
Z. Freud, Poza zasadą przyjemności, Warszawa 1979.
5.
Z. Freud, Wstęp do psychoanalizy, Warszawa 1958.
6.
E. Fromm, Anatomia ludzkiej destrukcyjności, Poznań 1998.
7.
J. Guzowski, Agresja a ewolucja. Konrad Lorenz i jego etologia, [w:] Agresja i przemoc w świetle nauk przyrodniczych i humanistycznych, Olsztyn 2002.
8.
E. Karolczuk, O wrogu. Szkice filozoficzno-historyczne, Warszawa 2010.
9.
B. Krahe, Agresja, Gdańsk 2005.
10.
D. Morris, Ludzkie Zoo, Warszawa 1998.
11.
H. Pietrzak, Agresja, konflikt, społeczeństwo, Tyczyn 2000.
12.
J. Vetulani, Neurobiologia agresji. Fenomen agresji w świetle biochemii i fizjologii mózgu, [w:] Agresja i przemoc w świetle nauk przyrodniczych i humanistycznych, Olsztyn 2002.
13.
E. Wilson, O naturze ludzkiej, Warszawa 1988.