Partie polityczne i ich rządy
wobec wzrostu gospodarczego
i reform gospodarczych w państwach
Europy Środkowo-Wschodniej od 1990 roku
Więcej
Ukryj
1
EUROREG Centrum Europejskich
Studiów Regionalnych i Lokalnych, Uniwersytet Warszawski
Data publikacji: 24-12-2019
Studia Politologiczne 2015;35
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Dla realizacji zamierzeń badawczych wyprowadzono pięć hipotez i poddano je
empirycznej weryfikacji. Poniżej opisano efekty tych zabiegów.
1. Różnice ideologiczne rządów (lewica, prawica, centrum) współwystępują z różnymi
wskaźnikami stanu gospodarki (udział wydatków rządowych w PKB, dług
rządo wy w % PKB, transfery socjalne inne niż świadczenia w naturze w % PKB).
2. Dwie strategie pro wzrostowe a) via stymulacja budżetowa i mały nacisk na
reformy albo b) silny nacisk na reformy, mają poparcie statystyczne, ale bardziej
skuteczna jest druga.
3. Im większa polityczna moc sprawcza rządu (uzyskane głosy) i im bardziej
stabilny jest rząd, tym większe zaawansowanie reform i relatywnie większy
wzrost gospodarczy.
4. Im większa moc polityczna partii centrowych i prawicowych (udział w rządzie
ważony przez liczbę dni) tym większe zaawansowanie reform.
5. Partie lewicowe są nieco mniej skłonne do szybkiego wdrażania reform niż
partie centrowe i prawicowe.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (33)
1.
J.T. Addison, C. Schnabel, International Handbook of Trade Unions, Massachusets 2003.
2.
K. Armingeon, D. Weisstanner, S. Engler, P. Potolidis, M. Gerber, Comparative Political Data Set III 1990–2010, University of Berne 2012.
3.
T. Beck, G. Clarke, A. Groff, P. Keefer, P. Walsh, New tools in comparative political economy: The Database of Political Institutions, „World Bank Economic Review” 2001, September.
4.
C. Boix, Political Parties. Growth and Equality. Conservative and Social democratic Economic Strategies in the World Economy, Cambridge University Press 1998.
5.
R. Capello, G. Perucca, Do Eastern Regions Move Towards an Endogenous Growth Pattern? A Diachronic Perspective of Regional Success Factors, 7th Framework Programme, GRINCOH Deliverable n. P1.15, 2013.
7.
G. Garett, Partisan Politics in the Global Economy, Cambidge University Press 1998.
8.
J. Gardawski, Współczesny neokorporatyzm w ujęciu socjologii ekonomicznej, [w:] W. Pacho (red.), Szkice ze współczesnej teorii ekonomii, Warszawa 2005.
9.
F. Grotz, T. Weber, Party Systems and Government Stability in Central and Eastern Europe, „World Politics” 2002, vol. 64.
11.
D. Hibbs, The Partisan Model Of Macroeconomic Cycles: More Theory And Evidence For The United States, „Economics & Politics” 1994, vol. 1.
12.
P. Keefer, DPI2012, Database of Political Institutions: Changes and Variable Definitions, Development Research Group, The World Bank Issued: December 2012.
13.
H. Kitschelt, Z. Mansfeldova, R. Markowski, G. Toka, Postcommunist Party Systems. Competition, Representation and inter Party Cooperation, Cambridge University Press 1999.
14.
R. Markowski, Political parties and ideological spaces in East Central Europe, „Communist and Post-Communist Studies” 1997, vol. 3.
15.
F. Müller-Rommel, K. Fettelschoss, P. Harfst, Party government in Central Eastern European democracies: A data collection (1990–2003), „European Journal of Political Research” 2004, vol. 43.
16.
D. Ost, Illusory Corporatism in Eastern Europe: Neoliberal Tripartism and Postcommunist Class Identities, „Politics and Society” 2000, vol. 4.
17.
E. Palócz, Different trajectories of Central Eastern European countries after the crisis, [w:] G. Gorzelak, G. Chor-Ching, K. Fazekas (red.), Adaptability and Change: The Regional Dimensions in central and Eastern Europe, Warszawa 2012.
18.
A. Przeworski, F. Limongi, Political Regimes and Economic Growth, „The Journal of Economic Perspectives” 1993, vol. 3.
19.
J.E. Roemer, The Strategic Role of Party Ideology When Voters are Uncertain in about How the Economy Works, „The American Political Science Review” 1994, vol. 2.
20.
R. Rose, W.T.E Mishler, Mass Reaction to Regime Change in Eastern Europe: Polarization or Leaders and Laggards? „British Journal of Political Science” 1994, Issue 2.
21.
P. Samecki, Adaptability through change: from misdevelopment to a successful transition in Central Europe, [w:] G. Gorzelak, G. Chor-Ching, K. Fazekas (red.), Adaptability and Change: The Regional Dimensions in central and Eastern Europe, Warszawa 2012.
22.
S. Saxonberg, Post–Communist Welfare Attitudes: Was Czech Exception is a Myth? „East European Quaterly” 2007, vol. 1.
23.
J. Sepioł, Przyszłość Europy Środkowej, [w:] A. Kukliński, J. Woźniak (red.), Transformacja sceny europejskiej i globalnej XXI wieku. Strategie dla Polski, Kraków 2012.
24.
A. Siaroff, Corporatism in 24 industrial democracies: Meaning and measurement, „European Journal of Political Research” 1999, Issue 2.
25.
A. Sikk, How unstable? Volatility and the genuinely new parties in Eastern Europe, „European Journal of Political Research” 2005, Issue 3.
26.
J.M. Sano, J.B. Williamson, Is Corporatism the Answer to Union Decline?: A Cross-National Investigation, Paper presented at the annual meeting of the American Sociological Association, TBA, New York 2007, online,
http://www.allacademic.com/met... (dostęp: 23.06.2012).
27.
O.H. Swank, Popularity functions based on partisan theory, „Public Choice” 1993, Issue 4.
28.
E. Tzelgov, Communist successor parties and government survival in Central Eastern Europe, „European Journal of Political Research” 2011, vol. 4.
30.
UNECE 2013 Statistical Database, compiled from national and international official sources,
http://w3.unece.org/pxweb/ (dostęp: 25.04.2013).
31.
M. Vachudova, The Chech republic: The Unexpected Force of Institutional Constrains, [w:] J. Zielonka, A. Pravda (red.), Democratic Consolodation in Eastern Europe. International and Transnational Factors, Oxford University Press 2001.
32.
A. Vatta, The enlargement of the European Union and social dialogue in Central and Eastern Europe, „Perspectives on European Politics and Society” 2001, Issue 1.
33.
A. Volkens, Quantifying the elections programmes. Coding procedures and controls, [w:] I. Budge, H.-D. Klingerman, A. Volkens, J. Bara, E. Tannenbaum (red.), Mapping Policy Preferences. Estimates for Parties, Elections and Governments 1945–1998, Oxford University Press 2001.