W artykule poddano rozważeniu moralne podstawy odpowiedzialności naukowca. Rozpatrywano, czy postęp naukowy należy utożsamiać z nieograniczoną wolnością w doborze tematyki prowadzonych badań. Szczegółowo opisano rozróżnienie na odpowiedzialność w sensie formalnym i materialnym, wyodrębnione przez Hansa Jonasa. Rozważono cechy wspólne polityki i nauki, bazując na aspektach, które łączą obydwie dyscypliny. Jako punkt wyjścia do rozważań nad tym, gdzie znajdują się granice odpowiedzialności politycznej w zderzeniu z odpowiedzialnością jednostkową, przyjęto kantowskie pojęcie imperatywu kategorycznego. Postawiono pytanie, czy naukowcy i politycy mierzą się z szerszym pojęciem odpowiedzialności za dobrostan przyszłych pokoleń mieszkańców naszej planety. Wreszcie, rozważano przykład ministra środowiska, a następnie sekretarza stanu Jana Szyszki, który z wykształcenia był entomologiem i badaczem populacji zwierząt. Starano się określić, czy w swoich decyzjach politycznych minister kierował się wartościami, które przyswoił jako członek społeczności naukowej.