O statusie i znaczeniu kategorii polityki
i polityczności w nauce o polityce
Więcej
Ukryj
1
profesor zwyczajny w Dolnośląskiej
Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Techniki w Polkowicach
2
adiunkt w Zakładzie Teorii Polityki Wydziału Nauk
Politycznych i Dziennikarstwa UAM w Poznaniu
Data publikacji: 23-12-2019
Studia Politologiczne 2015;37
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Artykuł dotyczy statusu i znaczenia kategorii polityki i polityczności we współczesnej
nauce o polityce. Autorzy analizują przemiany, jakie zachodzą w politologicznym
sposobie myślenia o polityce i (od niedawna) o polityczności. Prezentują różnorodne
inspiracje normatywne, wpływające na sposób konstruowania samych pojęć oraz
budowania teorii. Zwracają również uwagę na rozmaite implikacje, jakie ewolucja
tych kategorii wywołuje wewnątrz samej dyscypliny, jak i dla praktyki politycznej.
Podejmują problemy: konstruowania naukowych modeli polityczności, statusu
normatywnych ujęć (polityki i polityczności) w ramach politologii oraz (wzajemnego)
oddziaływania politologów-ekspertów na rzeczywistość społeczną.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (23)
1.
Z. Blok, Teoria – teorie – wiedza teoretyczna, [w:] Z. Blok (red.), Czym jest teoria w politologii, Warszawa 2011.
2.
Z. Blok, Spheres and mechanisms generating political phenomena and processes, „The Polish Political Science Quarterly” 2013, nr 3.
3.
T. Buksiński, Współczesne filozofie polityki, Poznań 2006.
4.
A. Czajowski, Polityczność działań społecznych, [w:] A. Czajowski, L. Sobkowiak (red.), Polityka i polityczność. Problemy teoretyczne i metodologiczne, Wrocław 2012.
5.
L. Fleck, Powstanie i rozwój faktu naukowego. Wprowadzenie do nauki o stylu myślowym i kolektywie myślowym, Lublin 1986.
6.
Ch. Frankfort-Nachmias, D. Nachmias, Metody badawcze w naukach społecznych, Poznań 2001.
7.
J. Goćkowski, Nauka wobec polityki i polityka wobec nauki w dwóch demokracjach masowych, „Zagadnienia Naukoznawstwa” 2005, nr 2.
8.
M. Karwat, Filozofia polityki jako dziedzina humanistyki, [w:] M. Szyszkowska (red.), Elementy filozofii polityki, Warszawa 1992.
9.
M. Karwat, Polityka rzeczowa, stronnicza i metapolityka, „Studia Polityczne” 2004, vol. 8.
10.
M. Karwat, W Milanowski, Działania polityczne jako składnik systemu praktyki społecznej, [w:] K. Opałek (red.), Elementy teorii polityki, Warszawa 1989.
11.
T. Klementewicz, Rozumienie polityki. Zarys metodologii nauki o polityce, Warszawa 2011.
12.
M. Kołodziejczak (red.), Hermeneutyka politologiczna, Poznań 2009.
13.
B. Krauz-Mozer, Metodologia politologii w perspektywie pluralistycznej, [w:] K. Wojtaszczyk, A. Mirska (red.), Demokratyczna Polska w globalizującym się świecie, Warszawa 2009.
14.
M. Król, Filozofia polityczna, Kraków 2008.
15.
Ch. Mouffe, Paradoks demokracji, Wrocław 2005.
16.
Ch. Mouffe, Polityczność, Warszawa 2008.
17.
Ch. Mouffe, E. Laclau, Hegemonia i strategia socjalistyczna, Wrocław 2007.
18.
J. Niżnik, Przedmiot poznania w naukach społecznych, Warszawa 1979.
19.
T. Pawłowski, Tworzenie pojęć w naukach humanistycznych, Warszawa 1986.
20.
R. Rosicki, On the political dimension of political science – a few words about political dimension as the final judgment and reasoning, [w:] E. Jurga Wosik, S. Paczos, R. Rosicki (red.), W poszukiwaniu polityczności, Poznań 2014.
21.
C. Schmitt, Teologia polityczna i inne pisma, Kraków 2000.
22.
J. Woleński, Spór o status metodologiczny nauki o polityce, [w:] K. Opałek (red.), Metodologiczne i teoretyczne problemy nauk politycznych, Warszawa 1975.
23.
Sz. Wróbel, Granice polityczności, [w:] P. Dybel, Sz. Wróbel, Granice polityczności. Od polityki emancypacji do polityki życia, Warszawa 2008.