PL EN RU
Następstwa kolorowych rewolucji na obszarze poradzieckim
 
Więcej
Ukryj
1
profesor w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie
 
 
Data publikacji: 27-12-2019
 
 
Studia Politologiczne 2014;33
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wydarzenia polityczne z 2003 roku w Gruzji, 2004 na Ukrainie oraz 2005 w Kirgistanie zwykło określać się kolorowymi rewolucjami na obszarze poradzieckim. Choć w pierwszej chwili przypisanie im rewolucyjnego charakteru może się wydawać słuszne, z perspektywy czasu można jednak stwierdzić, że w strukturze systemów politycznych Gruzji, Ukrainy i Kirgistanu nie doszło do zmian uzasadniających taki pogląd. Konsekwencje kolorowych rewolucji pozostały rewolucyjnymi tylko z nazwy. Mimo to ich polityczna użyteczność zdaje się przeważać nad stanem faktycznym zaszłych zmian.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (34)
1.
P.D’Anieri, Explaining the Success and Failure of Post-Communist Revolutions, „Communist and Post-Communist Studies” 2006, nr 3.
 
2.
V. Avioutskii, Aksamitne rewolucje, Warszawa 2007.
 
3.
T. Bodio, Majdan po azjatycku (festiwal rewolucji aksamitnych), „Pogranicze” 2006, nr 1.
 
4.
T. Bodio, Psychologiczne uwarunkowania transformacji systemowej w Polsce, [w:] K.A. Wojtaszczyk, W. Jakubowski (red.), Społeczeństwo i polityka. Podstawy nauk politycznych, Warszawa 2003.
 
5.
T. Bodio, Rewolucja kirgiska jako „efekt domina” w polityce, [w:] B. Kaczmarek (red.), Metafory Polityki 3, Warszawa 2005.
 
6.
T. Bodio, Z problematyki badawczej nad teorią i metodologią transformacji, elit politycznych i ich liderów w WNP, [w:] T. Bodio (red.), Przywództwo, elity i transformacje w krajach WNP, tom 1, Warszawa 2010.
 
7.
V.J. Bunce, S. Wolchnik, Favorable Conditions and Electoral Revolutions, „Journal of Democracy” 2006, nr 4.
 
8.
T. Carothers, The Backlash Against Democracy Promotion, „Foreign Affairs” 2006, nr 2.
 
9.
T. Carothers, The End of the Transition Paradigm, „Journal of Democracy” 2002, nr 13.
 
10.
A. Eberhardt, Rewolucja, której nie było. Bilans pięciolecia „pomarańczowej” Ukrainy, OSW, Warszawa 2009.
 
11.
Ch.H. Fairbanks, Georgia’s Rose Revolution, „Journal of Democracy” 2004, nr 2.
 
12.
P. Grochmalski, Kazachstan. Studium politologiczne, Toruń 2006.
 
13.
G.P. Herd, Colorful Revolutions and the CIS. ‘Manufactured’ versus ‘Managed’ Democracy?, „Problems of Postcommunism” 2005, nr 2.
 
14.
S.F. Jones, The Rose Revolution: a Revolution without Revolutionaries?, „Cambridge Review of International Affairs” 2006, nr 1.
 
15.
A. Karatnycky, Ukraine’s Orange Revolution, „Foreign Affairs”, March/April 2005 http://www.foreignaffairs.com/... ukraines-orange-revolution (27.11.2013).
 
16.
A. Khamidov, Clan Politics as the Base of Kyrgyzstan’s Political Crisis, www.cacianalyst.org/?q=node/118/print (28.08.2013).
 
17.
K. Kozłowski, Iluzje rewolucji. Rewolucja Róż, rewolucja pomarańczowa, rewolucja tulipanów, Warszawa 2011.
 
18.
K. Kozłowski, Kolory rewolucji, Warszawa 2012.
 
19.
K. Kozłowski, Rewolucja tulipanów. Geneza, przebieg, następstwa, Warszawa 2009.
 
20.
S. Levitsky, L.A. Way, The Rise of Competitive Authoritarianism, „Journal of Democracy” 2002, nr 2.
 
21.
J. Matsijewskij, Elity ukraińskie przed i po rewolucji pomarańczowej, [w:] T. Bodio, W. Jakubowski, (red.), Przywództwo i elity polityczne w krajach WNP, Warszawa 2010.
 
22.
J. Matsijewskij, Transformacja reżimu politycznego na Ukrainie przed i po pomarańczowej rewolucji (interpretacja instytucjonalna), [w:] T. Bodio [red.], Przywództwo, elity i transformacje w krajach WNP. Problemy metodologii badań, Warszawa 2010, t. 1.
 
23.
M. McFaul, Transitions from Postcommunism, „Journal of Democracy” 2005, nr 3.
 
24.
A. Tastenov, A. Ustimenko, A conceptual Framework of the Velvet Revolution Phenomenon in FSU, Kazachstański Instytut Studiów Strategicznych, http://www.kisi.kz/img/docs/en..., s. 3 (29.10.2013).
 
25.
A. Tastenov, The Color Revolution Phenomenon: from Classical Theory to Unpredictable Practices, „Central Asia and the Caucasus” 2007, nr 1 (43).
 
26.
J.D. Tatum, Democratic Transition in Georgia: Post-Rose Revolution Internal Pressures on Leadership, „Caucasian Review of International Affairs” 2009, vol. 3.
 
27.
P. Trzaskowski, Gruzińska „rewolucja róż”. Zachód i idea Zachodu a przemiany polityczne w Gruzji, Warszawa 2009.
 
28.
K. Tsikhelashvili, Georgia four years after the Rose Revolution, European Stability Initiative, http://www.esiweb.org/pdf/esi_... (12.11.2013).
 
29.
L.A. Way, Rapacious individualism and Political Competition in Ukraine, 1992–2004, [in:] P. D’Anieri, T. Kuzio (eds.), Aspects of the Orange Revolution . Democratization and Elections in Post-Communist Ukraine, Stuttgart 2007.
 
30.
A. Wilson, Foreign Intervention in the 2004 Elections: ‘Political Technology’ versus NGOs, [in:] A. Umland, I. Bredies, V. Jakuszyk (eds.), Aspects of the Orange Revolution 3. The Context and Dynamics of the 2004 Ukrainian Presidential Elections, Ibidem-Verlag, Stuttgart 2007.
 
31.
A. Akajew, Думаю о будушчем с оптимизмом. Размшляния о внешной политике и мироустройстве, Biszkek 2004.
 
32.
С. Кара-Мурза, Революции на эксорт, Moskwa 2006.
 
33.
Д. Кондрашов, Антуроссийский фронт: направления нородения, [w:] Россия и „санитаный кордон”, Moskwa 2005.
 
34.
Й. Шевцов, Болтийско-Каспийский Майдан, „Северный Ковказ” 2005, nr 30.
 
ISSN:1640-8888
Journals System - logo
Scroll to top