Mitologia polityczna współczesnej Ukrainy
Więcej
Ukryj
1
wicedyrektor Instytutu Badań nad Cywilizacjami WSIiZ
w Rzeszowie
2
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Data publikacji: 23-12-2019
Studia Politologiczne 2015;38
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Po uzyskaniu niepodległości przez Ukrainę w 1991 roku, młode państwo
potrzebowało elementów wzmacniających spójność społeczną i konsolidujących
mocno podzielony naród. Oficjalna polityka historyczna, szczególnie intensywnie
promowana przez rząd Wiktora Juszczenki, opierała się na zmitologizowanej historii
Rusi Kijowskiej, skrajnie nacjonalistycznych organizacji OUN i UPA, a także na
folklorze ukraińskim i Kozaczyźnie. Autorki artykułu, opierając się na analizie tekstów, stron internetowych i mediów ukraińskich, pokazują proces kształtowania
się nowej mitologii politycznej Ukrainy po Pomarańczowej Rewolucji, Majdanie
2013–2014 i wydarzeniach na wschodzie Ukrainy. Stawiają tezę, że Majdan stał się
rdzeniem mitologii politycznej współczesnej Ukrainy, jej mitem założycielskim, tym
samym stanowiąc ważny element ukraińskiej tożsamości narodowej.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (6)
1.
Aleksandrowicz Gorun D., Mity współczesnej Ukrainy, „Sprawy narodowościowe” 2002, nr 21.
3.
Marples D. R., Heroes and Villains: Creating National History in Contemporary Ukraine, Budapeszt-Nowy Jork 2007.
4.
Pogorzelski P., Barszcz Ukraiński, Gliwice 2014.
5.
Siewierska-Chmaj A., Mit polityczny jako fundament ideologii, [w:] Przekazy polityki, Rzeszów–Kraków–Zamość 2009.
6.
Siewierska-Chmaj A., Religia a polityka. Chrześcijaństwo, Warszawa 2013.