Funkcjonowania organów bezpieczeństwa państwowego w Republice Białoruś należy analizować poprzez pryzmat uformowanego tam reżimu autorytarnego. Jego zwornikiem jest osoba prezydenta Aleksandra Łukaszenki, a silne wpływy w sektorze służb specjalnych posiada najstarszy syn głowy państwa – Wiktar. Aparat bezpieczeństwa podlega bezpośrednio administracji prezydenckiej i realizuje jego wytyczne. Wiąże się to z faktem, iż stanowi główną podporę ukształtowanego systemu władzy na Białorusi. Kontrola ze strony parlamentu jest fikcyjna i realnie występowała tylko w początkowym okresie niezależności białoruskiej (1990–1996), aż do czasu konsolidacji reżimu prezydenckiego. Należy zwrócić również uwagę na bezpośrednie nawiązywanie do tradycji radzieckich czekistów oraz służb specjalnych funkcjonujących w okresie ZSRR. Takim symbolem jest osoba Feliksa Dzierżyńskiego, twórcy Czeka, radzieckiej policji politycznej. brak również cywilnej kontroli nad aparatem bezpieczeństwa, wszyscy jego szefowie byli funkcjonariuszami mundurowymi, lub pochodzili z sił zbrojnych. Regulacje konstytucyjne i ustawowe mają charakter formalny i nie ograniczają dominującego wpływu administracji prezydenckiej nad organami bezpieczeństwa.