PL EN RU
Meandry reform wyborczych w Republice Włoskiej
 
Więcej
Ukryj
1
adiunkt w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
 
 
Data publikacji: 24-12-2019
 
 
Studia Politologiczne 2015;35
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Artykuł ma na celu omówienie kierunków i specyfiki reform prawa wyborczego do parlamentu w Republice Włoskiej. Włoskie reformy instytucjonalne stanowią interesujący przykład inżynierii wyborczej, postrzeganej jako remedium na dysfunkcje systemu politycznego. W okresie 65 lat funkcjonowania Republiki zasady prawa wyborczego, w szczególności formuła rozstrzygająca o metodzie alokacji mandatów, były zmieniane czterokrotnie. W praktyce ustrojowej stosowane były warianty systemu proporcjonalnego, proporcjonalnego z premią większościową, mieszanego (proporcjonalno-większościowego). W 2013 r. włoski parlament rozpoczął prace nad kolejnym projektem reformy wyborczej.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (34)
1.
G. Baldini, The Different Trajectories of Italian Electoral Reforms, „West European Politics” 2011, nr 3.
 
2.
K. Benoit, Electoral Laws as Political Consequences: Explaining the Origins and Change of Electoral Institutions, „Annual Review of Political Science” 2007, nr 10.
 
3.
I. Bokszczanin, Reforma instytucji politycznych Republiki Włoskiej w latach 90. XX wieku, Warszawa 2004.
 
4.
R. Cartocci, Come prima, più di prima: il quarto referendum elettorale, „Il Mulino. Rivista Mensile di Attualità e Cultura” 2000, nr 5.
 
5.
V. Cozzoli, Ewolucja roli ugrupowań parlamentarnych w Regulaminie Izby Deputowanych, „Przegląd Sejmowy” 2004, nr 3.
 
6.
R. D’Alimonte, La legge elettorale fra illusioni e pericoli, „Il Mulino. Rivista Mensile di Attualità e Cultura” 2012, nr 3.
 
7.
R. D’Alimonte, Il nuovo sistema elettorale. Dal collegio uninominale al premio di magioranza, [w:] R. D’Alimonte, A. Chiaramonte, Proporzionale ma non solo. Le elezioni politiche del 2006, Bologna 2007.
 
8.
R. D’Alimonte, A. Chiaramonte, Proporzionale ma non solo. La riforma elettorale della Casa delle libertà, „Il Mulino. Rivista Mensile di Attualità e Cultura” 2006, nr 1.
 
9.
M. Donovan, La fine dell’anomalia referendaria in Italia?, [w:] M. Gilbert, G. Pasquino (red.), Politica in Italia. I fatti dell’anno e le interpretazioni, Bologna 2000.
 
10.
M. Duverger, L’influence des systèmes électoraux sur la vie politique, Paris 1950.
 
11.
S. Fabbrini, Salvare il bipolarismo e ridurre la frammentazione, „Il Mulino. Rivista Mensile di Attualità e Cultura” 2008, nr 1.
 
12.
T.E. Frosini, Teoremi e problemi di diritto costituzionale, Milano 2008.
 
13.
S. Gambino, Rapresentanza e governo, tra riforme elettotali (partigiane), partiti politici (sregolati) e governi (deboli), „Politica del diritto” 2008, nr 2.
 
14.
A. Gigliotti, L’ammissibilità dei referendum in materia elettorale, Milano 2009.
 
15.
T. Groppi, Forma rządu a systemy wyborcze we Włoszech, „Przegląd Sejmowy” 2007, nr 6.
 
16.
L. Imarisio, Referendum elettorale e reviviscenza, tra fine intrinseco del quesito e intenzione dei proponenti, „Nomos” 2012, nr 1.
 
17.
M. Leyenaar, R. Y. Hazan, Reconceptualising Electoral Reform, „West European Politics” 2011, nr 3.
 
18.
A. Lijphart, Electoral systems and party systems: a study of twenty-seven democracies, Oxford 1994.
 
19.
Z. Machelski, System polityczny Włoch, Warszawa 2010.
 
20.
G. Melis, G. Orsina, A. Panebianco, G. Pasquino, Sulla prossima legge elettorale, „Il Mulino. Rivista Mensile di Attualità e Cultura” 2013, nr 6.
 
21.
L. Morlino, Crisis of parties and change of party system in Italy, „Party politics” 1996, vol. 2, nr 1.
 
22.
P. Norris, Electoral engineering: voting rules and political behavior, Cambridge 2004.
 
23.
A. Pappalardo, Sistemi elettorali, sistemi partitici, cause e consequenze, „Rivista Italiana di Scienza Politica” 2003, nr 2.
 
24.
G. Pasquino, I sistemi elettorali, Bologna 2006.
 
25.
G. Pasquino, La transizione a parole, Bolonia 2000.
 
26.
P.L. Petrillo, Legge elettorale e Parlamento in Italia, tra contradizioni e ipotesi di riforma, [w:] G.C. De Martin, Z. Witkowski, P. Gambale, Riforme costituzionali e itinerary della democrazia in Europa: Italia e Polonia a contronto, Padova 2007.
 
27.
A. Renwick, The politics of electoral reform: changing the rules of democracy, Cambridge 2011.
 
28.
A. Renwick, C. Hanretty, D. Hine, Partisan self-interest and electoral reform: The new Italian electoral law of 2005, „Electoral Studies” 2009, nr 1–11.
 
29.
G. Sartori, Il sistema elettorale resta cattivo, „Rivista italiana di scienza politica” 2001, nr 3.
 
30.
G. Sartori, Ingegneria costituzionale comparata: strutture, incentivi ed esiti, Bologna 2002.
 
31.
G. Sartori, Premierato forte e premierato elettivo, „Rivista Italiana di Scienza Politica” 2003, nr 2.
 
32.
L. Spadacini, La manipolazione del sistema elettorale proporzionale e il decline della democrazia rappresentativa, [w:] A. D’Andrea, L. Spadacini, La ridigità bipolare del parlamentarismo italiano. Cinque anni di cetrodestra (2001–2006), Gussago 2008.
 
33.
M. Volpi, Niemiecki system wyborczy a reforma prawa wyborczego we Włoszech, „Przegląd Sejmowy” 2005, nr 5.
 
34.
Z. Witkowski, Reforma włoskiego prawa wyborczego, „Przegląd Sejmowy” 1995, nr 3.
 
ISSN:1640-8888
Journals System - logo
Scroll to top