Ład przestrzenny jako zadanie własne gminy.
Kryzys w zarządzaniu przestrzenią
Więcej
Ukryj
Data publikacji: 04-04-2023
Studia Politologiczne 2023;67
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Ład przestrzenny stanowi pierwsze, spośród wymienionych enumeratywnie przez
ustawodawcę, zadanie własne gminy. W istocie, to organom gminy powierzono pełną
odpowiedzialność za kształtowanie przestrzeni. To organy gminy zostały wyposażone
w odpowiednie narzędzia planowania przestrzennego, za pomocą których materializują
swe władcze kompetencje. Zarówno w dyskursie naukowym jak też w doniesieniach
medialnych oraz sporach politycznych podnoszona jest jednak dysharmonia przestrzeni.
Niniejszy artykuł podejmuje próbę syntetycznej analizy zarówno teoretycznego, jak też
praktycznego, znaczenia i wykorzystania narzędzi planowania przestrzennego przez
organy gminy.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (14)
1.
Bąkowski T., O wolności budowlanej de lege lata i de lege ferenda, «Gdańskie Studia Prawnicze» 2015, nr 1.
2.
Borkowski P., Burnewicz J., Koźlak A., Pawłowska B., Ważna A., Transport a organizacja przestrzeni w życiu społeczno-gospodarczym, [w:] A. Kowalewski, T. Markowski, P. Śleszyński (red.), Studia nad chaosem przestrzennym. Koszty chaosu przestrzennego, Warszawa 2018.
3.
Brzezicki T., Brzezińska-Rawa A., Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – charakter prawny, treść oraz skutki ekonomiczne, [w:] W. Szwajdler (red.), Aspekty prawne planowania i zagospodarowania przestrzennego, Warszawa 2013.
4.
Gibas P., Haffner K., Społeczne i ekonomiczne koszty bezładu przestrzeni – osadnictwo obszarów wiejskich, [w:] A. Kowalewski, T. Markowski, P. Śleszyński (red.), Studia nad chaosem przestrzennym. Koszty chaosu przestrzennego, Warszawa 2018.
5.
Izdebski W., Śleszyński P., Malinowski Z., Kursa M., Analiza morfometryczna planów miejscowych w Polsce, «Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich»,
http://www.infraeco.pl/pl/art/... (19.09.2022).
6.
Karpiuk M., Udział czynnika społecznego w procesie sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, «Samorząd Terytorialny» 2017, nr 1–2.
7.
Kopeć A., Słabość i skutki prawnych regulacji związanych z procedurą sporządzania projektu decyzji o warunkach zabudowy, [w:] T. Markowski, P. Żuber (red.), System planowania przestrzennego i jego rola w strategicznym zarządzaniu rozwojem kraju, Warszawa 2011.
8.
Niewiadomski Z., Uwarunkowania prawne lokalnej polityki przestrzennej, [w:] J. Chmielewski, G. Węcławowicz (red.), Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego a miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, Warszawa 2010.
9.
Nowak M., Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – wady, zalety i postulowane zmiany, [w:] I. Zachariasz (red.), Kierunki reformy prawa planowania i zagospodarowania przestrzennego, Warszawa 2012.
10.
Nowicki H., Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne jako polityka działania państwa, [w:] W. Szwajdler (red.), Aspekty prawne planowania i zagospodarowania przestrzennego, Warszawa 2013.
11.
Siemiński W., Społeczna wartość ładu przestrzennego, [w:] A. Kowalewski, T. Markowski, P. Śleszyński (red.), Studia nad chaosem przestrzennym. Koszty chaosu przestrzennego, Warszawa 2018.
12.
Śleszyński P., Deręgowska A., Kubiak Ł., Sudra P., Zielińska B., Analiza stanu i uwarunkowań prac planistycznych w gminach w 2017 roku, Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN na zlecenie Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju, Warszawa 2018.
13.
Śleszyński P., Potencjalne koszty odszkodowawcze związane z niewłaściwym planowaniem przestrzennym w gminach, [w:] A. Kowalewski, T. Markowski, P. Śleszyński (red.), Studia nad chaosem przestrzennym. Koszty chaosu przestrzennego, Warszawa 2018.
14.
Śleszyński P., Społeczno-ekonomiczne skutki chaosu przestrzennego dla osadnictwa i struktury funkcjonalnej terenów, [w:] A. Kowalewski, T. Markowski, P. Śleszyński (red.), Studia nad chaosem przestrzennym. Koszty chaosu przestrzennego, Warszawa 2018.