Kapitał wyborczy w polskiej polityce.
Analiza ilościowa wyników wyborczych
inkumbentów w wyborach parlamentarnych
2005–2011
Więcej
Ukryj
1
adiunkt w Instytucie Politologii UP w Krakowie
2
wykładowca Uniwersytetu w Hamburgu
Data publikacji: 23-12-2019
Studia Politologiczne 2015;37
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
W artykule autorzy wyjaśniają zjawisko tworzenia i wykorzystywania politycznych
zasobów, rozumianych tutaj bardziej precyzyjne, jako kapitał wyborczy polskiej
polityki. Konceptualizacji tego pojęcia towarzyszy omówienie czynników, które
na kapitał wyborczy wpływają. W celu weryfikacji hipotez autorzy wykorzystują
oryginalny model oparty na statystycznej analizie danych (analiza regresji), gdzie
jednostkami analizy są kandydaci Platformy Obywatelskiej i Prawa i Sprawiedliwości
– „inkumbenci”, wielokrotnie pojawiający się na listach w wyborach parlamentarnych
w latach 2005–2011. Wyniki tej analizy są istotne nie tylko z punktu widzenia
(potencjalnych) kandydatów, lecz przynoszą także szereg interesujących konstatacji
z zakresu reprezentatywności systemu wyborczego i bezalternatywności polityki
szczebla centralnego.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (27)
1.
R. Alberski, Dylematy wyborcy. Czynniki wpływające na zachowania wyborcze w kampanii prezydenckiej 2010 roku, „Preferencje polityczne” 2011, nr 2.
2.
E. Bexley, Social Capital in Theory and Practice, Melbourne 2007.
3.
J. A. Booth, P. Richard, Untangling Social and Political Capital in Latin American Democracies, „Latin American Politics and Society” 2012, nr 54 (3).
4.
M. Bukowski, J. Flis, A. Hess, A. Szymańska, Opcja czy osoba?: upartyjnienie versus personalizacja w wyborach samorządowych, Kraków 2011.
5.
J. S. Coleman, Foundations of Social Theory, Cambridge 1990.
6.
J. S. Coleman, Social Capital in the Creation of Human Capital, „The American Journal of Sociology” 1988, nr 94.
7.
N. Elias, J.S. Scotson, The Established and the Outsiders, London 1994.
8.
J. Field, Social Capital, London 2008.
9.
A. Giza-Poleszczuk, M. Marody, A. Richard (red.), Strategie i system. Polacy w obliczu zmiany systemowej, Warszawa 2000.
10.
A.O. Hirschman, Against Parsimony: Three Easy Ways of Complicating Some Categories of Economic Discourse, „American Economic Review” 1984, nr 74 (2).
11.
W. Knapik, M. Kowalska (red.), Kapitał ludzki, kulturowy i społeczny a jakość życia mieszkańców obszarów wiejskich województwa małopolskiego, Kraków 2011.
12.
K. Marcinkiewicz, Electoral contexts that assist voter coordination: Ballot position effects in Poland, „Electoral Studies” 2013,
http://dx.doi.org/10.1016/j.el..., 12.12.2013.
13.
R. Marzęcki, Konfliktowy styl uprawiania polityki a widoczność medialna, „Zeszyt Naukowy WSZiB” 2012, nr 26.
14.
V. Nee, S. Opper, Political Capital in a Market Economy, „Social Forces” 2010, nr 88 (5).
15.
T. P. Kessler, Political Capital: Mexican Financial Policy under Salinas, „World Politics” 1998, nr 51 (1).
16.
A. Przeworski, Demokracja i rynek, [w:] J. Szczupaczyński (red.), Władza i społeczeństwo. Antologia tekstów z zakresu socjologii polityki, tom 2, Warszawa 1998.
17.
A. Radzewicz-Winnicki, Cyfrowa nowoczesność a kapitał społeczny (intersubiektywność spojrzenia na digitalizację przekazu informacji w okresie zmiany społecznej), Katowice 2007.
18.
S. Renthson, Political Leadership as Social Capital: Governing in a Divided National Culture, „Political Psychology” 2000, nr 21 (1).
19.
J. L. Roth Jr., Does Additional Campaign Spending Really Hurt Incumbents?: The Theoretical Importance of past Investments in Political Brand Name, „Public Choice” 1991, nr 72 (1).
20.
J. A. Schumpeter, Kapitalizm, socjalizm, demokracja, Warszawa 1995.
21.
M. Stec, K. Małysa-Sulińska (red.), Wybory i referenda lokalne, Warszawa 2010.
22.
M. S. Szczepański, K. Bierwiaczonek, T. Nawrocki (red.), Kapitały ludzkie i społeczne a konkurencyjność regionów, Katowice 2008.
23.
J. Szpak, Historia gospodarcza powszechna, Warszawa 1997.
24.
P. Sztompka, Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2002.
25.
A. Turska-Kawa, Z. Widera, W. Wojtasik (red.), Preferencje polityczne. Postawy – identyfikacje – zachowania, Katowice 2011.
26.
J. Wasilewski, The forming of the new elites: How much nomenclatura is left?, “Polish Sociological Review” 1995, nr 2 (110).
27.
M. Ziółkowski, Przemiany interesów i wartości społeczeństwa polskiego, Poznań 2000.