Wytwarzanie i proliferacja informacji w Internecie zyskała kluczowe znaczenie we współczesnej polityce lokalnej, narodowej, regionalnej i globalnej. Jednocześnie obserwuje się intensyfikację negatywnych zjawisk w tym obszarze – pojęcia takie jak fake news, astroturfing, sockpuppet, troll stały się trwale obecne we współczesnym globalnym krajobrazie politycznym, dyskurs zaś w tej sferze coraz częściej można interpretować w kategoriach walk, a nawet wojen informacyjnych. Koszty fabrykowania fałszywych przekazów są znikome, a rozpowszechnianie informacji łatwe i tanie, co generuje pokusę dla rozmaitych podmiotów pragnących oddziaływać na procesy polityczne. Szczególne znaczenie ma to w reżimach, gdzie opinia publiczna stanowi podmiot gry politycznej władny oddziaływać na decyzje polityczne. Ziszcza się Tofflerowska wizja zmiany władzy – do klasycznej diady czynników konstytuujących władzę polityczną, to jest siły militarnej i ekonomicznej, dołącza trzeci – informacja. Drugim z kluczowych zjawisk jest fenomen nadprodukcji informacji. W kategoriach praktycznych, operacyjnych, ale także akademickich opatruje się je pojęciem big data. Jest to tyleż termin odnoszący się do ekstremalnie wielkich zbiorów danych, co i wyraźne oznaczenie zjawiska cywilizacyjnego wytwarzającego wiązkę efektów – zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Od zarania dziejów do 2003 roku ludzkość wytworzyła pięć eksabajtów danych, a obecnie – według ekspertów z IBM – dwa i pół eksabajta wytwarzamy globalnie każdego dnia. Istotą big data jest objętość, zmienność, różnorodność, co sprawia, że pozyskiwanie z tych obszernych zbiorów danych jest trudne, wymaga kompetencji informacyjnych i narzędzi, jednak zawierają one informacje nad wyraz wartościowe. Big data stanowi jednocześnie źródło negatywnych zjawisk – w literaturze przedmiotu obecne są liczne sugestywne, ekspresywne i pobudzające wyobraźnię pojęcia na oznaczenie informacyjnych patologii, jak: smog informacyjny (data smog), bomba eksabajtową, przeładowanie informacyjne (infobesity, information overload) czy zatrucie informacyjne (infoxication), zanieczyszczenie informacyjne (information pollution), paraliż analityczny (analysis paralysis bądź overchoice nawiązujący do paradoksu Buridana). Według Nicolasa Carra zjawisko informacyjnego przeładowania może stać się nawet czynnikiem degeneracji i zapaści cywilizacyjnej. Nadmiar informacji, przy jednoczesnym deficycie dyscypliny ich preselekcji i umiejętności obróbki, doprowadza do rozkojarzenia, a to z kolei do powierzchowności sądów i wniosków. Cywilizacyjny fundament stanowiły dotychczas zaangażowanie w informacje i narracje, sztuka pogłębionej refleksji, koncentracji i zdyscyplinowanego myślenia. W takim kontekście krytyczna staje się umiejętność pozyskiwania, selekcji i ewaluacji informacji.