Dziedzictwo służb specjalnych
Federacji Rosyjskiej.
Od ochrany carskiej
do Federalnej Służby Bezpieczeństwa
Więcej
Ukryj
1
Instytut Nauk Politycznych
Uniwersytetu Warszawskiego, były minister spraw wewnętrznych, szef UOP,
Agencji Wywiadu
Data publikacji: 21-12-2019
Studia Politologiczne 2017;43
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Dzisiejsze służby specjalne Federacji Rosyjskiej dziedziczą rolę i pozycję ustrojową
swoich poprzedników czasów Związku Radzieckiego. Tak, jak współczesna Rosja
sięgnęła do spuścizny Rosji przedrewolucyjnej, tak i jej służby adaptowały do
swojego dziedzictwa pamięć carskiej Ochrany. W czasie transformacji ustrojowej
zachowały one ciągłość kadrową i operacyjną KGB, uniknęły losu większości
radzieckich struktur władzy. Poza nazwami w niewielkim stopniu zmieniony
został ich charakter. Uzyskały nowe możliwości działania. Stały się jednym
z najważniejszych elementów systemu władzy. Są nie tylko instrumentem władzy,
tak jak była nim carska Ochrana, czy też KGB, lecz są rzeczywistym kreatorem polityki. Jeszcze większego znaczenia nabrali jej funkcjonariusze, byli i obecni,
stali się oni nową klasą rządzącą współczesnej Rosji. Środowisko siłowników tworzy
hermetycznie zamknięty zespół ludzi, spośród których rekrutowane są kadry
zarządzające państwem i gospodarką.
INFORMACJE O RECENZOWANIU
Sprawdzono w systemie antyplagiatowym
REFERENCJE (14)
1.
Andrew Ch., Mitrochin W., Archiwum Mitrochina. KGB w Europie i na Zachodzie, Warszawa 2001.
2.
Baker P., Glasser S., Cień Kremla. Rosja Putina, Warszawa 2005.
3.
Duraczyński E., Stalin. Twórca i dyktator supermocarstwa, Pułtusk–Warszawa 2012.
4.
Grajewski A., Tarcza i miecz. Rosyjskie służby specjalne 1991–1998, Warszawa 1998.
5.
Knigght A., Beria. Prawa ręka Stalina, Warszaw 2000.
6.
Minkina M., Wywiad Federacji Rosyjskiej, Siedlce 2012.
7.
Pichoja R., Historia władzy w Związku Radzieckim 1941–1991, Warszawa 2011.
8.
Pietrow N., Stalinowski kat polski Iwan Sierow, Warszawa 2013.
9.
Radziński E., Aleksander II. Ostatni wielki car, Warszawa 2005.
10.
Pipes R., Rosja carów, Warszawa 2005.
11.
Pipes R., Rewolucja rosyjska, Warszawa 1994.
12.
Pipes R., Rosja Bolszewików, Warszawa 2005.
13.
Reitschuster B., Władimir Putin. Dokąd prowadzi Rosję, Warszawa 2005.
14.
Taubman W., Chruszczow. Człowiek i epoka, Bukowy las 2012.