Artykuł prezentuje wyniki ilościowych badań empirycznych przeprowadzonych metodą wywiadów internetowych ze wspomaganiem komputerowym – CAWI. Badaniu i analizie poddano postawy polskich internautów wobec potencjalnych zastosowań Internetu w polityce. Jest to studium kultury politycznej internautów w wąskim, prospektywnym zakresie – antycypowanych kierunków i zakresu zastosowań Internetu w polityce, a konkretnie: w kampaniach wyborczych, komunikacji politycznej, głosowaniu w wyborach i w referendach. Poszukiwano odpowiedzi na następujące pytania: w jaki sposób decydenci polityczni powinni wykorzystywać Internet w polityce, jakie elementy powinni oni – zdaniem obywateli – rozwijać, a rozwoju jakich koniecznie zaniechać, a także co budzi największe lęki obywateli oraz co jest ich największą nadzieją w zakresie nowych możliwości uczestnictwa w polityce, jakie stwarza Internet. W celu skonstruowania modelu badań posłużono się koncepcją typów idealnych (w szczególności typu krańcowego minimalnego i typu krańcowego maksymalnego) Georga Jellinka i Maxa Webera oraz skalowaniem metodą Rensisa A. Likerta.