Celem artykułu jest próba odpowiedzi na cztery pytania: jak bliskie sobie są pojęcia „zniekształcona demokracja” i „reżim przejściowy/hybrydowy”, które z państw bałkańskich stygmatyzowane są zjawiskiem „zniekształconej demokracji” a ich ustrój polityczny oceniany jest jako reżim przejściowy/hybrydowy, czy dla przywołanych państw daje się ustalić wspólny kontekst sytuacyjny mający wpływ na ocenę demokratyzacji transformujących się systemów politycznych, jakie są przyczyny takiego stanu rzeczy. W tym celu analizie poddane zostały Raporty Freedom House Nations in Transit z roku 2021, 2022 i 2023 dotyczące państw bałkańskich cechujących się reżimem przejściowym/ hybrydowym. W kolejności alfabetycznej to: Albania, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Kosowo, Macedonia Północna oraz Serbia. W opinii autorki lata brane pod uwagę mogą wystarczająco zorientować o aktualnym stanie w badanej problematyce, bowiem jednoznacznie potwierdzają obecność zjawisk znacząco osłabiających proces demokratyzacji tych państw. To zjawisko przyjęto określać mianem „zniekształconej demokracji”, co jest immanentną cechą reżimu przejściowego/hybrydowego. Dla analizowanych państw kontekst sytuacyjny jest bliski sobie. Wciąż istnieją problemy z funkcjonowaniem demokratycznych instytucji, przestrzeganiem norm i procedur. Przyczyn takiego stanu rzeczy upatruje się w postawach i zachowaniach zarówno rządzących jak i społeczeństwa.